Yoeri's Blog

Zoals ik ( ma van Yoeri )Yoeri beloofde ronden we hier de cirkel af voor Yoeri.
Op dinsdag 8 juli heeft Yoeri beslist dat het genoeg geweest was. Het verhaal was af, hij was moegestreden en kon niet meer verder.
Deze laatste dag was voor hem een heel moeilijke en lastige dag die hij heel intens beleefd heeft. Zijn lichaam gaf het op ...
In alle waardigheid en heel kalm heeft Yoeri aan ons allen kenbaar gemaakt dat het genoeg was, hij kon niet meer, hij was op zoals hij zelf zei.
Hij wou alleen maar meer slapen .Zoals hij het wilde, heeft Yoeri dan nog heel waardig afscheid genomen van Joyce, van ons en van allen die hem dierbaar waren.
De hoofdverpleger Kobe heeft voor hem nog enkele liedjes gebracht op zijn gitaar en toen iedereen er was ( artsen en verpleegkundigen) gaf Yoeri heel rustig aan dat het moment gekomen was om hem los te laten...
Heel sereen is hij dan in een diepe slaap gebracht en is hij op zijn gemak naar de overkant gestapt ... Yoeri graag zien was op dat moment Yoeri loslaten ... Tot het laatste moment hield hij het dirigeerstokje in de hand en nu is het muziekstuk af ...
Yoeri is dus om 23.15 heel rustig ingeslapen ...op zijn verzoek ...

Niet dat dit afscheid de liefde voor ons kind nu anders maakt.
Maar
dat zijn leven zo vol was,
dat zijn verlangen zo intens was,
dat zijn aanwezigheid zo sterk was,
dat zijn vertrouwen zo diep was,
dat zijn bestaan zo kwetsbaar was,
dat zijn gevecht zo eerlijk was,
dat zijn verblijf zo kort was,
dat geeft het een oninneembare plaats in ons hart.
Winter en zomer zullen voorbijgaan,
maar geen beeld van hem,
geen tedere herinnering,
noch de pijn van dit gemis
zal ooit voorbijgaan.

Bron :Teder Asiel van Kris Gelaude


Bedankt mensen allemaal voor jullie medeleven, opbeurende woorden, aanwezigheid, bekommernis, ontelbare reacties ..en ...

leer allen een beetje te leven zoals Yoeri het jullie leerde ...

Dag lieve Yoeri ....

Weinig te melden dit keer, het gaat z'n gangetje hier. Gisteren gezellig pizza gegeten met de ouders van m'n vriendin, m'n vriendin, en m'n ouders, samen in het woonkamertje hier. Nouja, ik heb vooral toegekeken.

Lees verder »

Gisteren was druk, maar gezellig. Er kwam niet alleen flink wat bezoek over de vloer, maar bovendien hadden we afgesproken om 's avonds met onze thuisverpleegster - inmiddels al jaren een goede vriendin aan huis ook - raclette te eten hier op de afdeling. Best een keertje leuk geworden, zo in huiselijke sfeer . Dat brengt me ook tot een ander onderwerp in deze post: de doelstelling van Palliatieve Zorgen...

Lees verder »

De nieuwe blogpost stond eigenlijk voor gisteren gepland, maar toen werd het wat te laat, dus bij deze. En er valt meteen ook wat te vertellen. Deze nacht kon ik de slaap immers maar moeilijk vinden. Vanmorgen om 7u voelde ik me echter helemaal niet goed en na koorts en suiker gemeten te hebben, werd de zuurstofsaturatie in mijn bloed gemeten. Paniek....

Lees verder »

Vandaag weer wat beleefd. Niet alleen was er weer bezoek van Lesley - ambiance verzekerd - maar ik dronk het ene blikje na het andere flesje leeg en heb nogal wat afgeplast. En dat deed plots wel een belletje rinkelen...

Lees verder »